گله‌مندی رئیس سازمان خصوصی سازی از موانعِ توسعه در ایران

نمایه بانک : رئیس سازمان خصوصی‌سازی با تاکید بر لزوم کوچک کردن دولت می گوید همه باید برای توسعه کشور کمک کنیم. خواسته‌های خود را از دولتمردان اصلاح کرده و شاهد توسعه اقتصاد کشور باشیم.
  • چهارشنبه 26 آبان 1395 ساعت 9:13

به گزارش نمایه بانک ، به نقل از ایسنا ، علی اشرف عبدالله پوری‌حسینی در همایش ملی بررسی موانع ساختاری توسعه و خصوصی‌سازی در ایران که در مجتمع نمایشگاهیِ "بوستان گفت‌وگو تهران" برگزار شد، گفت: امسال در بودجه کشور ۲۹۴ هزار میلیارد تومان بودجه عمومی دیده شده است. ۱۹۷ هزار میلیارد تومان از این مبلغ یعنی تقریبا دو سوم بودجه کل کشور، بودجه عمومی محسوب می‌شود. شاید بگوییم این دو سوم عدد بدی نیست، ولی من می‌گویم بد است و بدتر از این هم می‌شود، چون این بودجه، بودجه واقعیِ کشور نیست و درآمدهای کشور به این اندازه استحصال نمی‌شود.

وی افزود: برآورد این است که چیزی حدود ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از این ۲۹۴ هزار میلیارد تومان وصول خواهد شد. ای کاش می‌توانستیم به همین نسبت اعتبارات جاری را هم کاهش دهیم و آن دو سومِ ۲۰۰ هزار میلیارد تومان، برای اعتبارات جاری‌ و بقیه برای اعتبارات غیرجاری‌مان باشد که توسعه از آن ها شکل می‌گیرد، چرا که توسعه با آن یک سومی است که اعتبارات جاری نیست.

معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی ادامه داد: بدی داستان این است که هرچه از ۲۹۴ هزار میلیارد تومان درآمدها، کمتر  محقق می‌شود از اعتبارات جاری چیزی کم نمی‌شود، یعنی اگر ۲۹۴ هزار میلیارد تومان درآمد تبدیل به ۲۰۰ هزار میلیارد تومان شد آن ۱۹۷ هزار میلیارد تومان پرداخت می‌شود و همه آن عدم تحقق، از اعتبارات غیرجاری کسر می‌شود، یعنی اعتبارات غیرجاری کشور را امسال ۳۰۰۰ میلیارد تومان از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان تشکیل می‌دهد که این یعنی ۱.۵ درصد و نه ۳۴ درصد. زشتی ماجرا از همین‌جا خود را عریان نشان می‌دهد.

توسعه کشور نه قفل، بلکه رو به اضمحلال است

وی بیان کرد: اصلا با این اوصاف دیگر برای موانع ساختاری توسعه هیچ مرثیه‌ دیگری لازم نیست. در کشوری که ۱.۵ درصد از بودجه آن برای اعتبارات غیرجاری منظور می‌شود، یعنی توسعه آن کشور قفل است.

با یکصد میلیارد دلار درآمد عمومی، کشور باید گلستان باشد

پوری‌حسینی اظهار کرد: من می‌خواهم این موضوع را توضیح دهم که چرا در کشور ما، که یکصد میلیارد دلار، درآمد عمومی دارد، چنین وضعیتی را داریم. با این مبلغ باید کشور گلستان شود، چرا وقتی از توسعه حرف می‌زنیم می‌گوییم توسعه قفل است. این موضوع به خاطر آن ۱۹۷ هزار میلیارد تومان اعتبارات جاری‌مان است و اعتبارات جاری یعنی اعتباراتی که می‌خوریم، یعنی حقوق و مزایا، یارانه‌های نقدی و امثال این‌ها و با این اعتبارات جاری اتفاقی برای توسعه کشور نمی‌افتد.

رئیس سازمان خصوصی‌سازی تاکید کرد: آیا بقیه کشورهای امثال ما یا کشورهایی که ما دوست داریم خودمان را با آن‌ها مقایسه کنیم مثل کره جنوبی یا ژاپن هم درصدهای بودجه‌ای‌ و اعتبارات عمرانی‌شان همین‌طور است؟ آنجا هم این مقدار، ۱.۵ درصد از کل بودجه است؟ یا این موضوع برای آن‌ها معکوس است؟ در مورد کشورهای اروپایی هم که باید گفت "دست ما کوتاه است و خرما برنخیل".

وی تصریح کرد: چرا ما این چنین وضعیتی داریم. من امروز می‌خواهم این موضوع را بی‌پرده و عریان عرض کنم یکی از دلایلی که ۱۹۷ هزار میلیارد تومان از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان به اعتبارات جاری می‌دهیم به خاطر نظام سیاسی حکومتی‌ای که ما در کشور داریم، است.

پوری‌حسینی بیان کرد: وقتی فردی نماینده مجلس یا رئیس جمهوری می‌شود چرا کسی از او سوال نمی‌کند که توسعه کشور چه شد؟ زیرساخت‌های کشور چه شد؟

ساخت راه آهن شمال به جنوب ۵ سال، اما تبریز - میانه ۳۰ سال

رئیس سازمان خصوصی‌سازی اظهار کرد: راه‌آهن شمال به جنوب ایران در زمان جنگ جهانی دوم در ۷۰- ۸۰ سال قبل ظرف مدت پنج سال ساخته شد. راه‌آهن شمال به جنوب، پل ورسک و تونل‌های بلند آن همه در طی پنج سال ساخته شد، اما الان راه‌آهن تبریز به میانه که بیش از ۱۰۰ کیلومتر نیست، ۳۰ سال و اندی است که در دستور کار است و هر سال هم برایش پول می‌دهند، ولی هنوز ساخته نشده است.

وی تاکید کرد: کسی سوال می‌پرسد چرا زیرساخت‌های صنعتی ما این چنین وخیم است؟ این موضوع تبدیل می‌شود به ذوب‌آهن اصفهانی که یک زمانی سه میلیون تن تولید داشت با ۶ هزار نفر الان بعد از دولت دهم آن را با دو میلیون تن تولید و ۱۷ هزار نفر تحویل گرفته‌ایم. آن وقت در این فضا دنبال موانعِ ساختاریِ توسعه می‌گردیم. چه کسانی این ۱۱ هزار نفر را تحمیل ذوب آهن می‌کنند که الان این شرکت ورشکسته باشد و سهام ۵۰۰ تومانی‌اش بشود ۲۰۰ تومان. تازه این را هم الان کسی نه می‌خرد و نه می‌فروشد.

رئیس سازمان خصوصی‌سازی ادامه داد: توسعه مفاهیم بهم پیوسته‌ای است و این‌طور نیست که توسعه در جایی رخ دهد و در جای دیگر کشور رخ ندهد. اگر توسعه سیاسی اتفاق بیفتد، توسعه اقتصادی به همراه‌اش رخ می‌دهد. این دو توسعه با توسعه فرهنگی همزمان به وجود می‌آید و امکان این‌که این‌ها را از هم جدا کنیم وجود ندارد.

بلد نیستیم از رئیس جمهوری و نمایندگان مجلس طالب توسعه باشیم

وی اضافه کرد: وقتی توسعه سیاسی اتفاق نمی‌افتد و خواسته‌های مردم برآورده نمی‌شود، بلد نیستیم که این موضوع را از رئیس جمهوری و نماینده مجلس بخواهیم.

پوری‌حسینی بیان کرد: ما با یک دولت بزرگ در کشور روبه‌رو هستیم. ما چند نفر کارمند دولت داریم. دو میلیون؟ چهار میلیون؟ پنج میلیون؟ چند نفر بیکار در کشور داریم؟ چهار میلیون؟ پنج میلیون؟ هشت میلیون؟ منی که در سازمان خصوصی‌سازی هستم اگر قرار باشد یک واحد دولتی را خصوصی کنم و آن بخش خصوصی شده،  ۱۰ نفر از افراد آن را تعدیل کند می‌گویند چرا با آن ۱۰ نفر این‌طور کردید.

وی تاکید کرد:خصوصی‌سازی به معنای کوچک‌سازی دولت یک عمل جراحی است که اگر در کشور انجام نشود، اقتصاد کشور فنا خواهد شد و رفع توسعه نخواهد شد. هرچه هم در کاسه منابع‌اش آب بریزید همه‌اش را خواهند بلعید و چیزی برای توسعه باقی نخواهد ماند.

از کره جنوبی و ژاپن الگو بگیریم

پوری‌حسینی افزود: برویم از ژاپن الگو بگیریم. در این کشور چند درصد از بودجه‌اش دست دولتی‌هاست؟ چند درصداش را کارمندانش می‌خورند؟ کره جنوبی چه‌طور؟ این کشورها چند درصد از بودجه‌شان را برای توسعه زیرساخت‌های اقتصادی‌شان صرف می‌کنند؟

رئیس سازمان خصوصی‌سازی گفت: بیایید دست به دست هم دهید و خودمان را فراموش کنیم و به فکر نسل‌های آینده باشیم. ایران خیلی توانمندتر از این چیزی که الان باید باشد. کشور بسیار پرپتانسیلی داریم ولی بد اداره‌اش کردیم بیایید انتظارات‌مان را از دولتمردان عوض کنیم، خواسته‌هایمان را از آنها اصلاح کنیم و به جای این‌که برای خودمان از آنها چیزی بخواهیم برای کشورمان از آنها بخواهیم. شاهد هستید که چقدر سازمان خصوصی‌سازی تحت فشار است.

خصوصی سازی کرده‌ایم، اما دست از سرمان بر نمی دارند

پوری‌حسینی تاکید کرد: شرکتی وجود دارد که با وجود دارایی ۳۰۰۰ میلیارد تومانی‌اش، مدیران دولتی زحمت کشیدند ۵۰۰ میلیارد تومان زیان در دامن دولت گذاشتند. ما این شرکت را ۲۲۰۰ میلیارد تومان به بخش خصوصی فروختیم ولی یکسال و نیم است که دادگاه‌ها و مراجع قضایی و نظارتی دست از سر سازمان خصوصی‌سازی بر نمی‌دارند. من فکر نمی‌کنم کسی به شجاعت سازمان خصوصی‌سازی در همین مسیری که عرض کردم برای توسعه قدم بردارند. همه کنار می‌ایستند و اگر پیروز شدیم می‌گویند ما هم بودیم و اگر زمین خوردیم می‌گویند ما از اول هم به شما گفتیم که با دم شیر بازی نکنید.

منتظر دریافت متن مصوبه شورای عالی اصل ۴۴ درباره سهام عدالت هستیم

پوری‌حسینی که در پایان مراسم در جمع خبرنگاران حاضر شد در پاسخ به پرسشی درباره سهام عدالت گفت: از نظر ما طرح سهام عدالت به انتهای خود رسیده و منتظر هستیم شرکت‌های سرمایه پذیر حساب‌هایشان را ببندند. هنوز یکی دو بانک حساب‌های خود را نبسته‌اند و این موضوع را به ما اعلام نکرده‌اند، اما ما کارهایمان را انجام داده‌ایم. شورای عالی اصل ۴۴ هم مصوبه‌ای را گذراند که من منتظر دریافت متن مصوبه هستم که بعد از آن اعلام خواهم کرد و به تفصیل درباره‌اش سخن خواهم گفت.

وی ادامه داد: اوضاع خیلی عالی پیش ‌می‌رود. ما سه مصوبه برای اجرای سهام عدالت و ساماندهی آن نیاز داریم که در حال دریافت یکی از آن‌ها هستیم. دو مصوبه دیگر هم انشاالله تا پایان سال وصول می‌شود و از سال آینده به موجب قوانین و مقررات تکلیف سهام عدالت را روشن تر خواهیم کرد، البته الان هم تکلیفش روشن است. ولی درباره شناسایی مشمولین و سبد سهام ابهام‌های مختصری وجود دارد.

رئیس سازمان خصوصی سازی در پاسخ به اینکه در مورد سبد سهام چه ابهام‌هایی وجود دارد، گفت: در این مورد هنوز همه سهام قیمت گذاری نشده و حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان قیمت گذاری شده و آن مقداری که باقی‌مانده شاید اساسا مورد نیاز نباشد یا قابلیت تخصیص به این سبد نداشته باشد. همه‌ این‌ها یک مجموعه هستند و به میزانی که سهم نیاز داشته باشیم باید سهام آزاد کنیم. شاید پیچیده‌ترین قسمت آن لایحه دولت باشد که امیدواریم آن‌هم در فرآیندی تعیین‌ تکلیف شود.

پوری حسینی در پاسخ به اینکه شما در ابتدای سال عنوان کردید که اگر لازم باشد دست به افشاگری می‌زنید، چرا که بسیاری از وزرا و مسئولین کشور با خصوصی سازی مخالف‌اند. در حال حاضر در این مورد به کجا رسیده‌اید؟ آیا این مخالفت‌ها ادامه دارد؟ اظهار کرد: مقاومت در برابر خصوصی سازی یک امر طبیعی است اگر مقاومت نباشد ما شک می‌کنیم که خصوصی سازی واقعی انجام می‌دهیم همیشه در مقابل خصوصی‌سازی واقعی مقاومت است. اگر لازم باشد از دستگاهی که مقاومت خاصی دارد، اسم برده می‌شود. تا به امروز آن‌چه لازم بوده را عرض کرده‌ایم از این به بعد هم آن‌چه را که لازم باشد می‌گوییم.


ثبت نظر

ارسال