ایران، عامل امنیت و ثبات 'راهروی اقتصادی چین-پاکستان'

روزنامه پاکستانی 'نیوز' در مقاله ای به قلم 'ایاز احمد' نوشته است: ایران با توجه به موقعیت ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک این کشور در منطقه و نیز با توجه به برخوردار بودن از منابع غنی انرژی و اقتصاد رو به رشد، می تواند عاملی برای تقویت راهروی اقتصادی چین-پاکستان باشد.
'هم پاکستان و هم چین باید توجه ویژه به ابراز تمایل ایران به ملحق شدن به راهروی اقتصادی یاد شده داشته باشند و به دنبال آن باشند تا از این طریق، تهدیدهای امنیتی این طرح را کاهش دهند و زمینه را برای اجرای موفقیت آمیزتر آن فراهم کنند.'
چندی پیش 'مهدی هنردوست' سفیر جمهوری اسلامی ایران در اسلام آباد اعلام کرد که ایران از پیوستن به هر طرحی که موجب توسعه اقتصادی منطقه و به نفع مردم و کشورهای منطقه باشد، از جمله طرح راهروی اقتصادی چین-پاکستان، استقبال می کند.
در ادامه مقاله آمده است: پس از امضای توافقنامه هسته ای ایران و گروه 1+5(برجام)، این کشور صاحب ذخایر عظیم انرژی بار دیگر درحال تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ اقتصادی در منطقه است.
نگارنده، در ادامه مقاله، بجای استفاده از عنوان 'راهروی اقتصادی مشترک چین-پاکستان'(CPEC)، از عنوان 'راهروی اقتصادی مشترک چین-پاکستان-ایران' (CPECI) استفاده کرده و نوشته است که پیوستن ایران به این طرح، تا حد قابل توجهی به مکمل شدن بنادر گوادر و چابهار کمک خواهد کرد و دیگر کسی به این بنادر به عنوان دو بندر رقیب نخواهد نگریست.
' از طرف دیگر، حضور ایران در راهروی اقتصادی یاد شده، تا حد قابل توجهی سبب تقویت امنیت آن خواهد بود. ایران با توجه به قدرت و نفوذ بالای خود در منطقه، هرگز اجازه نخواهد داد تا سایر قدرت های منطقه ای از خاک ایران علیه این طرح بزرگ اقدامی انجام دهند هرچند که ایران قبلا نیز بارها تاکید کرده است هرگز اجازه نخواهد داد از خاک این کشور، اقدامی علیه سایر کشورها به ویژه همسایگان انجام شود.'
ایاز احمد در ادامه مقاله اش آورده است: وقتی ایران به طرح بزرگ اقتصادی چین و پاکستان ملحق شود، مبادلات تجاری دوجانبه میان ایران و پاکستان نیز خودبخود افزایش خواهد یافت. تقویت همکاری های تجاری و اقتصادی میان ایران و پاکستان باعث تسهیل افزایش واردات برق پاکستان از ایران خواهد شد و این کمک قابل توجهی برای کاستن از بحران کمبود انرژی در پاکستان خواهد بود.
'در صورت ملحق شدن ایران به راهروی اقتصادی مشترک چین-پاکستان، امکان پیوستن چین به طرح خط لوله گاز ایران-پاکستان هم می تواند فراهم شود و طرح خط لوله گاز که سال ها معطل مانده است(به علت عمل نکردن طرف پاکستانی به تعهدات خود)، می تواند با حمایت مالی چینی ها اجرا و تکمیل شود.'
درصورت احداث و تکمیل نهایی این راهروی اقتصادی که متشکل از خطوط حمل و نقل جاده ای، ریلی و خطوط لوله انتقال انرژی خواهد بود و حداثل تا سال 2025 طول خواهد کشید، کشتی های غول پیکر نفتکش و باری چین برای دسترسی به کشورهای نفت خیز حوزه خیلج فارس و حتی برای دسترسی به بازارهای مصرف کالاهای متنوع چینی در حاشیه خلیج فارس و خاورمیانه، اروپا و آفریقا، دیگر مجبور نخواهند بود مسیر 13 هزار کیلومتری آب های اقیانوس هند را تا بندر شانگهای طی کنند و با اجرای طرح یاد شده، این مسیر با کاهش 10 هزار کیلومتری، تنها به حدود 3 هزار کیلومتر کاهش خواهد یافت.
این طرح، بزرگ ترین طرح همکاری پاکستان و چین محسوب می شود و چینی ها قراردادهای مختلف به ارزش 46 میلیارد دلار برای اجرای مراحل مختلف این طرح، با پاکستان امضا کرده اند.
آساق**1723 *مترجم، دبیر: محمدرضا منافی