سهم اندک بیمه در جبران خسارت، ریسک کشاورزی در مازندران را افزایش داد

دانشیار گروه باغبانی دانشکده علوم کشاورزی ساری گفت: دولت باید پرداخت بیمه محصولات کشاورزی را اندکی حمایت کند زیرا برای فعالیت در سال بعد، کشاورز نیاز به حمایت دارد، اگر کشاورز هر سال دچار خسارت شود و کشاورزی به صرفه نباشد زمین‌های خود را قطعه قطعه کرده و به فروش می‌رساند.
  • یکشنبه 19 دی 1395 ساعت 10:48

دانشیار گروه باغبانی دانشکده علوم کشاورزی ساری گفت: دولت باید پرداخت بیمه محصولات کشاورزی را اندکی حمایت کند زیرا برای فعالیت در سال بعد، کشاورز نیاز به حمایت دارد، اگر کشاورز هر سال دچار خسارت شود و کشاورزی به صرفه نباشد زمین‌های خود را قطعه قطعه کرده و به فروش می‌رساند.

حسین صادقی، در گفت وگو با ایسنا  درباره کشاورزی مشکلات و جوانب آن با اشاره به اینکه برای کاشت محصولی باید تمامی جوانب آن مد نظر قرار داد و برنامه ریزی انجام شود، اظهار کرد: برای کاشت هر محصولی نخست باید بازاریابی انجام شود، یعنی پیش از کشت محصول به بازار آن توجه و اگر محصولی بازار فروش نداشته باشد کشاورز نباید با کشت آن، در این زمینه ضرر ‌کند.

وی، افزود: اگر بازار مربوط به محصول مورد نظر اشباع باشد وجود عرضه و تقاضا موجب کاهش قیمت شده و همانند آنچه که در بازار مرکبات وجود دارد و اگر حتی سرمازدگی هم نبود قیمت محصول کاهش پیدا می‌کرد.

صادقی، تصریح کرد: برای تولید سالم و پربازده باید محصولی کشت شود که با منطقه مورد نظر سازگار و حداقل آفت و حداکثر عملکرد را دارد یعنی گیاهی که در برابر گرمای هوای تابستان و یخبندان زمستان و سرمای بهاره مقاوم باشد.

دانشیار گروه باغبانی دانشکده علوم کشاورزی ساری، با بیان اینکه برای بهبود کیفیت تولید باید کود و سم و ابزارآلات کشاورزی به راحتی برای کشاورزان فراهم باشد، گفت: روش‌های تولید پیشرفته‌ای در دنیا وجود دارد که به کار گرفته نمی‌شود.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه باید میان دریافت نور و فاصله درختان هوا برای ورود و خروج مسائل فنی رعایت شود که در این زمینه ترویج جهاد کشاورزی و فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی ضرروی است، افزود: حتی دوهزار متر زمین برای کشت باید فنی باشد چرا که وقتی گیاه مناسب منطقه مورد نظر و شرایط مساعد باشد اما فنون کشت و کار رعایت نشود نتیجه مطلوب حاصل نمی‌شود.

وی، یادآور شد: هنگامی که محصولات کشت شده برای برداشت آماده می‌شوند باید از ماشین‌آلات مختلفی بهره برد.

صادقی، تصریح کرد: در بخش تولید باید swot را که به معنای نکات قوت و ضعف فرصت و تخریب‌ها و نقاط ضعف و قوت را رعایت کنیم و پس از رعایت این موارد و عملکرد مناسبی بدست آمد اما کشاورزی چون در معرض عوامل طبیعی قرار دارد که از کنترل بشر خارج است ممکن است بازهم انتظارات برآورده نشود.

وی گفت: سیستم حمایتی همان بیمه محصولات کشاورزی است که کشاورزان به درستی بیمه محصولات خود را پرداخت کنند و اگر مشکلی برای محصولات ایجاد شد کشاورزان خسارت خود را از بیمه به طور کامل دریافت کنند.

صادقی گفت: دولت باید پرداخت بیمه محصولات کشاورزی زا اندکی حمایت کند زیرا برای فعالیت در سال بعد، کشاورز نیاز به حمایت دارد، اگر کشاورز هر سال دچار خسارت شود و کشاورزی به صرفه نباشد زمین‌های خود را قطعه قطعه کرده و به فروش می‌رساند.

وی، تصریح کرد: اگر چند متر زمین باقی‌مانده در مازندران  از دور کشاورزی خارج شود در این حالت چیزی باقی نخواهد ماند.

دانشیار گروه باغبانی دانشکده علوم کشاورزی ساری، با اشاره به اینکه کشاورزی از سه ضلع تولید و بیمه و بازاریابی قابل ارزیابی است و بازار محصولات کشاورزی باید از این وضعیت سنتی خارج شود، گفت: اگر محصولی بازار نداشته باشد تولیدش بی‌معنی است اما محصولی که تولید می‌شود مجموعه ای باید این محصول را از کشاورزان خریداری کند و به دست مصرف‌کننده برساند که در این حالت دلالان نقش بارزی در این زمینه دارند.

وی افزود: هیچ فردی مخالف دلالی نیست چراکه آنان واسطه میان تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان هستند اما روش کار دلالان فعلی سنتی و نادرست است.

صادقی تصریح کرد: اگر سیستم تولید را طوری برنامه‌ریزی کنیم که با یک عامل واسطه به دست مصرف‌کنندگان برسد کشاورزی صرفه اقتصادی خواهد داشت، نیازمند آن هستیم که کشاورزان هر روستا و منطقه‌ای تعاونی‌هایی تشکیل دهند و این تعاونی‌ها می‌توانند با منبع مصرف در سراسر کشور ارتباط برقرار کنند و محصول خود را مستقیم بفروشند.

وی، توصیه کرد: اگر فردی محصول نامرغوب تولید کند  این محصول در میانه راه از بین می‌رود و در این حالت مصرف کننده از آن خرید نمی‌کند و این به ضرر تولیدکننده است. پس تولیدکنندگان باید محصولات باکیفیت تولید کنند.

صادقی گفت: بسیاری از باغداران میوه‌های خود را بر روی درخت بدون توجه به مسائل فنی به فروش می‌رسانند که این محصولات از چرخه مصرف خارج می‌شود در حالی که باید این محصولات به صنایع فرآوری ارسال شود اما این محصولات درجه دو و سه برای زیر جعبه چیده می‌شود.

وی افزود: ۲۰ درصد محصولات هر باغی باید وارد چرخه صنایع فرآوری و تبدیلی شده اما بخش دیگری از محصولات باید صادر شود چراکه دوره برداشت یک ماه است اما دوره مصرف ۱۱ ماه است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: اگر محل ذخیره‌سازی زیاد باشد در نهایت محل عرضه و تقاضا کاهش یافته و در قیمت تأثیر دارد.



انتهای پیام


ثبت نظر

ارسال