امروز هیات دولت تصویب کرد که واحد پول ملى تومان شود و واحد جزئى تر آن ریال و هر ده ریال برابر یک تومان باشد. اینکه ریال عملا توسط مردم از دایره پول ملى حذف شده بود تردیدى نیست و اینکه حذف چند صفر از پول ملى یک ضرورت بود نیز حرفى نیست . ولى چیزى که باعث تعجب است این است که چرا یک صفر !
حداقل حذف یک صفر آن هم تبدیل پول به واحدى که توسط مردم استفاده می شد هزینه هاى روانى این کار را کاهش میدهد. ولى بعید میدانم در شهر هاى کوچک و در روستاها این تبدیل فورى به راحتى انجام شود و حداقل مشکل آن این است که مصرف کنندگان تا حدى دچار اشتباهاتى در این زمینه مى شوند.
مهمتر و علاوه بر آن براى تبدیل واحد پولى ریال به تومان تنها یک صفر حذف مى شود و درشرایطى که تورم تازه بعد از چندین سال یک رقمى شده است و هیچ تضمینى هم براى استمرار حفظ این تورم نیست ، پس از سالهاى کمى این تغییر صفر به وضعیت اولیه خود برمى گردد و مجددا هزینه هاى زیادى توسط جامعه به خاطر تغییرات بعدى تحمیل خواهد شد.
بعد از تصویب تبدیل پول ملى توسط مجلس و تایید شوراى نگهبان تمامى نرم افزارهاى مالى و حسابدارى باید تغییر کند، تمامى ماشین هایى که روى ریال تنظیمات سخت افزارى داشته اند باید تغییر کنند، دسته چکها و اوراق بهادار باید عوض شوند، دفاتر مالى احتمالا لازم است تغییرات داشته باشند، مهمتر از همه تمام اسکناس و مسکوک رایج کشور باید عوض شود و .... با یک محاسبه ساده مشخص مى شود که هزینه تبدیل واحد پولى و بخصوص حذف صفر براى کشور بسیار هزینه بر است .
در نتیجه وقتى چند سال دیگر به دلیل تورم نهادینه شده در اقتصاد ایران یک تومان برابر یک ریال سابق شود ، باز مجبور هستیم همین هزینه ها را به جامعه تحمیل کنیم .
لازم بود که اگر دولت میخواهد چنین کارى را بکند ، حداقل با مطالعه بیشتر و با حذف صفرهاى بیشتر این کار صورت می گرفت که حداقل مجبور به پرداخت هزینه هاى مشابه در یک دوره دیگر نباشیم.
* اقتصادددان