به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری میزان، محمد مام بیگی، مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق درباره ظرفیتهای تولید و توسعه در مناطق عملیاتی تحت نظارت این شرکت، از برنامه توسعه میدانهای جدید خبر داد و گفت: یکی از این میدانها میدان توس است که امیدواریم هر چه زودتر به بهرهبرداری برسد. این میدان پتاسیل تولید گاز ترش دارد.
وی افزود: آستان قدس رضوی با توجه به تفاهمنامه ای که با شرکت نفت مناطق مرکزی امضا کرده است، طراحی تفصیلی و توسعهای این میدان را انجام داده و هم اکنون به منظور بررسی به کمیته مخازن ارجاع داده شده است. در شرکت نفت مناطق مرکزی بتواند اعتبارات لازم را جذب کند، توانایی توسعه این میدان با استفاده از توان داخل این شرکت وجود دارد.
مام بیگی ادامه داد: انتظار میرود با برنامهای که مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران دارد بتوان برنامه تولید از این لایه را عملیاتی کرد؛ با این شرایط در سالهای متمادی می توانیم در این منطقه از کشور یک میدان گازی فعال و قوی در اختیار داشته باشیم.
شرکت نفت و گاز شرق به عنوان یکی از شرکتهای زیر مجموعه شرکت نفت مناطق مرکزی با تولید گاز و مایعات گازی از مــیدانهای خانگیـــران (مخازن مزدوران، شوریجه بی و شوریجه دی) و میدان مشترک مرزی گنبدلی در سرخس وظیفه تامین گاز مورد نیاز استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، گلستان و استان مازندران (پس از تامین خوراک پتروشیمی خراسان و سوخت نیروگاه نکا) و بخشی از استان سمنان را بر عهده دارد که با تامین گاز مصرفی این استانها سهم بسزایی در شکوفایی اقتصاد کشور در بخش انرژی ایفا میکند.
نقش بیبدیل خانگیران در تامین گاز مناطق شمال و شمال شرق کشور
مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق در ادامه درباره طرح ذخیره سازی گاز طبیعی شوریجه دی گفت: این طرح پس از تکمیل مطالعات اولیه امکان سنجی ذخیره سازی گاز در این مخزن در سال ۱۳۸۹ آغاز شد که به عنوان پشتوانه تامین گاز استان های شمالی کشور، عملیات ذخیره سازی گاز در آن طی هشت ماه گرم سال انجام می شود و در ماه های سرد از آن برداشت می شود.
مام بیگی به میزان تزریق گاز طبیعی به مخزن شوریجه در پنج ماه امسال در مقایسه با مدت مشابه سال قبل اشاره کرد و افزود: در پنج ماه پارسال ٧٢٢ میلیون مترمکعب گاز به مخزن تزریق شد که این آمار در مدت مشابه امسال به بیش از یک میلیارد مترمکعب رسید.
وی در مورد فرآیند تزریق گاز به میدان شوریجه دی اظهار کرد: اگر بتوانیم طبق برنامه عملیاتی روزانه ۱۰ میلیون متر مکعب گاز در روز در هشت ماه ابتدای سال به این مخزن تزریق کنیم، احتمالا در سال ۱۳۹۹ موفق به برداشت روزانه ۲۰ میلیون متر مکعبی گاز از این مخزن در فصول سرد سال می شویم.
مخازن گازی خانگیران که در منطقه خانگیران و در ۲۵ کیلومتری شمال غربی شهر مرزی سرخس واقع شده است دارای ۳ مخزن گازی مجزا (مخازن مزدوران، شوریجه بی وشوریجه دی) در ساختارهــای طاقدیسی است که بر روی هـم قرار گرفتهانــد. بالاترین لایه گازی این مخزن، مخزن شوریجه است که به پنج لایه (E,D,C,B,A) تقسیمبندی می شود و در حال حاضر از این پنج لایه تنها لایه های بی و دی حاوی گاز شیرین است.
انتهای پیام/