با ماهی 85 تومان زندگی کرده ام/ مسئولین به ورزش های انفرادی هم توجه کنند

کشتی گیر ناشنوای اردکانی گفت: در چهار ماهی که اردو و تمرین داشتم با ماهی 85 هزار تومان زندگی کردم و در راه ورزش سختی‌های زیادی کشیدم.
  • چهارشنبه 22 دی 1395 ساعت 20:0

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از اردکان گویا؛چندی پیش خبر قهرمانی یکی از ناشنوایان اردکانی صفحه تمام پایگاه های خبری اردکان را به خود اختصاص داد و حالا گروه اردکان  گویا پای صحبت این ورزش کار نشستند تا او را بیشتر برای مخاطبان معرفی کند.

خودتان را معرفی کنید

 بنده مسلم دهقانی  احمدآبادی  33 ساله دارای مدرک  تحصیلی سیکل هستم و 12 سال است که با صدیقه عظیم پور ازدواج‌کرده‌ام و حالا یک دختر 8 ساله و یک پسر 3 ساله دارم.همسرم همانند من ناشنوا و فعال در رشته‌ی کاراته است اما فرزندانم به لطف خدا دارای قدرت تکلم و شنوایی هستند. همچنین 3 خواهر و 4 بردار دارم  که در ورزش‌های وشو، کاراته،  کشتی، کنگ  فو فعالیت دارند.

 

از چه زمانی وارد این عرصه ورزشی شدید؟

8 ساله بودم که اولین مربی کشتی به احمدآباد آمد و با حمایت‌های مادرم و تشویق‌های استادم وارد کشتی شدم و توانستم به اینجا برسم.

بنده علاوه بر کشتی در ورزش‌های رزمی سنتی و زورخانه‌ای فعال هستم و توانستم مقام اول استان را در این رشته به خود اختصاص دهم.البته در رشته‌ی دومیدانی، کاراته، بدن‌سازی و شنا هم مهارت دارم و کوهنوردی می‌کنم.

 

در حال حاضر در کجا مشغول هستید؟

14 سال است که در کارخانه‌ی چوفا اردکان مشغول به کار هستم و منبت‌کاری می‌کنم.

در چهار ماهی که اردو و تمرین داشتم با ماهی 85 هزار تومان زندگی کردم و درراه ورزش سختی‌های زیادی کشیدم، گاهی اتفاق افتاد که برای جلوگیری از قطع شدن بیمه ام نامه‌نگاری والتماس کردم و حتی تقاضا کردم که برای کارگران کلاسی تشکیل دهیم و من مربی شوم اما کسی توجه نکرد. این در حالی است که در زمان مدیریت قبلی چوفا نه تنها مشکلی نداشتم بلکه تشویق هم می‌شدم.

 

آیا در مورد مشکلات شغلی با مسئولین صحبتی داشتید؟

بله ولی توجه چندانی نشد، حتی از خانواده‌ام خواستم تا شخصا پیگیر شوند.

از مسئولین می‌خواهم که توجه بیشتری داشته باشند تا بتوانم به ورزش ادامه دهم و هزینه‌ی زندگی و رژیم غذایی مخصوص ورزشکاران را تامین کنم که با حقوق 1میلیون تومانی امکان آن وجود ندارد.

 

کدام یک از مسئولین همکاری بیشتری در موفقیت تان داشتند؟

بیشتر از همه مدیون مربی ام حسین اکبری هستم که با هزینه شخصی در مسابقات برایم میوه و مواد غذایی می‌گرفتند تا کالری لازم را برای مسابقه داشته باشم، ریاست اداره ورزش و جوانان نیز در تحقق اهدافم همکاری صمیمانه داشتند و تعامل خوبی با نماینده شهرستان دارم.

 

هیچ وقت فکر می‌کردید قهرمان کشور شوید؟

بله از شروع فعالیتم در این عرصه منتظر چنین مقامی بودم و حالا به همه ی مردم و خانواده‌ام قول داده ام که به‌زودی قهرمان المپیک شوم.

 

باوجود معلولیت، محدویتی در ورزش کردن برایتان ایجاد نشد ؟

برای موفقیت محدودیت وجود ندارد  و خداروشکر مشکلی ندارم، کاملا با مربیان راحتم و حتی تعدادی از آن‌ها با اشاره‌ها آشنا هستند.

هیچ چیز در این راه به‌اندازه همراهی همسر و خانواده‌ام به موفقیت من کمک نکرد و من به داشتن چنین همسری افتخار میکنم.

 

و اما کلام آخر:

تقاضایم از مسئولین این است که تمام تمرکزشان را روی گروه های ورزشی نگذارند و به ورزش‌های انفرادی هم جایگاه ویژه بدهند. اسپانسرها به جزتیم های ورزشی، ورزشکاران را از یاد نبرند.

توصیه‌ام به تمام معلولین این است که در رشته‌های ورزشی فعالیت کنند و آمادگی‌ام را جهت آموزششان اعلام می‌کنم.

صدیقه عظیم پور نیز همسر وی، در رشته کاراته دان 2 دارد و توانسته است، مقام سوم کشوری را از آن خود کند و به گروه ملی نیز دعوت شدند. فرزندشان فاطمه در رشته ژیمناستیک مشغول به فعالیت است و علیرضا می‌گوید مثل پدرم قهرمان کشتی می‌شوم.

 

انتهای پیام/ز.ق


ثبت نظر

ارسال