به گزارش خبرآنلاین،فرش بهعنوان یکی از محصولات صنایع دستی ایران، جایگاه مهمی در اقتصاد ایران بهویژه در صادرات غیرنفتی ایران دارد؛ به نحوی که هویت این محصول با نام ایران در بازارهای بینالمللی عجین شده است.
با این حال و صرفنظر از تجربه چند صد ساله تولید این محصول در کشور، در حدود سه دهه اخیر و بهواسطه جهانی شدن بازارها و گسترش تجارت بینالمللی، کشورهای دیگری به تولید این محصول روی آوردهاند و خواهان سهمی از بازار جهانی این محصول شدهاند. این موضوع بهتبع باعث کاهش سهم بازار ایران بهعنوان رهبر بازار جهانی این محصول شده و موجب شده جایگاه فرش دستباف ایران در دنیا دچار تزلزل شود.
بررسی مرکز پژوهشهای مجلس از روند صادرات فرش دستباف نشان میدهد که سهم صادرات فرش دستباف از صادرات غیرنفتی در سالهای بعد از برنامه اول توسعه تاکنون رو به کاهش بوده؛ بهطوری که از متوسط سهم 38.4 درصد برنامه اول توسعه به سهم 1.1 درصد در سال 1392 رسید.
نکته حایز اهمیت آن است که باوجود افزایش ارزش صادرات فرش دستباف در دوره سالهای 1386 تا 1390، سهم آن از صادرات غیرنفتی بهدلیل افزایش ارزش این صادرات کاهش پیدا کرد.
به این ترتیب، در حاکی که در سال 1378 میزان صادرات فرش دستباف 689.6 میلیون دلار بود، این رقم در سال 1392 به 315 میلیون دلار رسید.
تغییرات ارزش صادرات فرش دستباف از سال 1376 تا 1386 روند نزولی و پس از آن در دوره 1386 تا 1390 روند صعودی و از سال 1390 تا 1392 مجددا روند نزولی داشته است. این روند با توجه به شدت گرفتن شرایط تحریم و محدودیتهای دسترسی به بازارهای مالی بینالمللی و در نتیجه از دست دادن بازار فروش خارجی، امری آشکار است. روند تغییرات ارزش وزنی صادرات فرش دستباف نیز عینا به همین شکل بوده است.
35225