به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد خبرگزاری میزان، در چند سال اخیر بخش قابل توجهی از منابع بانکی در پی افزایش بدهیهای دولت به بانکها، بنگاه داری بانکها و معوقات بانکی، حدود 45 درصد از منابع بانکی به اصطلاح منجمد شده است.
در این میان عامه مردم بنگاه داری بانکها را عامل اصلی انجماد داراییها میدانند اما حال جای سوال دارد که کدام یک از مواردی همچون رد دیون و بنگاه داری، عامل اصلی انجماد دارایی بانکها است.
در این رابطه بهاالدین حسینیهاشمی کارشناس بازار پولی و بانکی به خبرگزاری میزان، اظهار کرد: رد دیون دولت به بانکها در واگذاری املاک و دارایی نسبت به دیگر موارد تاثیر بسیار کمتری در انجماد دارایی بانکها و بنگاه دار شدن آنها داشته است.
وی تاکید کرد: سیاستهای پولی و بانکی تاثیر بسزایی در زمینه انجماد دارایی و بنگاه داری بانکها دارد و این موضوع به دلیل پایین نگه داشتن نرخ تسهیلات نسبت به نرخ تمام شده پول، رخ داده است.
حسینیهاشمی با اشاره به اینکه نرخ تسهیلات کمتر از نرخ تمام شده پول در نظام بانکی است، گفت: بانکها برای آنکه بتوانند درآمد مناسبی داشته باشند به سمت خرید و فروش املاک و مستقلات سوق پیدا کردهاند و از سوی دیگر شرایط تورمی سالهای اخیر عاملی شد که رشد قیمت املاک سود بیشتری نسبت به سود سپرده و فعالیتهای بانکداری داشته باشد.
این کارشناس بازار پولی و بانکی افزود: ایجاد بانکهای خصوصی از سوی بنگاههای اقتصادی و سوق یافتن منابع بانکی به سمت بنگاههای هیئت موسس بانک و حضور موسسات مالی و اعتباری غیرمجاز تاثیر بسزایی در بنگاه داری بانکها و کاهش قدرت ارائه تسهیلات بانکها دارد.
در مجموع میتوان گفت، شاید بدهی دولت به بانکها رقم قابل توجهی بوده است اما فعالیت بانکها برای خودزنی خود عامل بسار مهمی در انجماد دارایی و بنگاه دار شدن بانکها است.
انتهای پیام/