به گزارش نمایه بانک ، به نقل از باشگاه روزنامه نگاران ایران ، در پی مسایل پیش آمده در مورد طرح ترافیک روزنامه نگاران و نارضایتی پیش آمده در این مورد عباس عبدی رئیس انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران در گفت و گویی در این مورد گفت : توزیع رانت تبدیل به عادت مدیریت ناکارآمد شده است. متن کامل این گفت و گو در زیر از نظرتان میگذرد.
طرحترافیک روزنامه نگاران در حال حاضر به یکی از مسایل چالش برانگیز در این حوزه تبدیل شده است به نظر شما چرا اینگونه شده است؟
متاسفانه از ابتدا نیز معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران به دلیل ناآشنایی با حوزه رسانه وارد برنامهای شد که روشن بود کار به مراحل غیر قابل فهمی خواهد رسید. آنان سنگ بزرگی را برداشتند که علامت نزدن بود اکنون هم نه راه پیش دارند و نه راه پس. آبروی مدیریت شهری را خرج ذهنیت نادرست خود کردند. هنگامی که صلاحیت ورود به موضوعی را ندارند بهتر بود مشورت میکردند که ظاهرا علاقهای به این کار نداشتند. اکنون چارهای ندارند جز این که وارد معاملات پشت پردهای شوند که نتیحهاش استهلاک اعتماد ایجاد شده است.
قطعا شهرداری صلاحیت تعیین صلاحیت روزنامه نگاران را ندارد و شاید به همین منظور درخواستها را به نشریات فرستاده است این روش چه ایرادی دارد؟
اگر ایراد نداشت کار به این رفتار ساده لوحانه نمیرسید که از نشریات بخواهند چند نام را مشخص کنند. هدف آنان برداشتن مسئولیت کاری از روی دوش خودشان است که اما بایدصد در صد عهدهدار مسئولیتی که به عهده گرفته اند باشند. شجاعت انجام کاری و پذیرش مسئولیت لازمه یک مدیریت کارآمد است.
انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران در این زمینه چند بار موضعگیری و طرح در حال اجرا را نامناسب ارزیابی کرد اما مسئولین شهرداری این انتقادات را نادیده گرفتهاند راهکار حل مسایل پیش آمده را چه میدانید؟
انجمن طرح مشخصی را ارائه کرد که حلال مشکلات بود ولی نمیدانیم چه منافع و رانتی پشت ماجرا بود که این طرح را نپذیرفتند. راهکار نیز همان طرح انجمن است که در درجه اول شفافیت کامل باشد و اسامی همه منتشر شود و در درجه دوم به هر روزنامه نگار متناسب با نیاز ورودش مجوز داده شود که این کار شدنی هم بود. ولی فکر کنم توزیع خصوصی رانت تبدیل به عادت مدیریت ناکارآمد شده است. راهکار واقعی نیز بازگشت به طرح انجمن و توقف کارهای فعلی است. معاونت مزبور در حال انجام کاری است که شهردار بعدی را احتمالا دچار مشکل خواهد کرد و به همین دلیل معلوم نیست خودش هم در این مسئولیت بتواند ادامه دهد.
آیا انجمن صنفی برنامه مشخصی برای ورود به اینگونه مسایل و حل دغدغه روزنامه نگاران را دارد؟
حقیقت این است که دغدغه اصلی روزنامه نگاران منافع ملی و تامین بقای مطبوعات است در این میان عدهای که از مطبوعات ضربه خوردهاند خود را برای شرکت در مراسم ترحیم این نهاد ضروری آماده میکنند غافل از این که جامعه مدرن بدون رسانه چیزی جز جامعه عقب مانده بدوی نیست. اگر کوششی هم برای مجوز طرح ترافیک میشود در جهت تامین این هدف والا است. کیست که نداند مدیران رانتی که دهها میلیون حقوق میگیرند و راننده و پیشخدمت دارند دغدغه ورود به طرح ندارند و هزینه آن را اگر هر چند میلیون هم که باشد از جیب این مردم میپردازند و خانواده محترمشان هم با این خودروها برای خرید وارد طرح خواهند شد. ولی نوبت به روزنامه نگار که میرسد یاد رانت میافتند! خوشبختانه بنده خودم برای حضور در داخل طرح همیشه از وسائل نقلیه عمومی استفاده میکنم تا در برابر این افراد دچار لکنت زبان نشوم.