به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ندای اصفهان؛ گروه فرهنگی هنری صهبا یکی از مجموعه های که در کنار کار اقتصادی از ابزار هنر در جهت پیشبرد اهداف و دغدغه های دینی خود استفاده می کند. آنچه در برخورد با این تیم هنری و فرهنگی احساس می شود سواد بصری و درک هنری بالای گروه است که جا دارد با معرفی آنها به فعالان فرهنگی، زمینه ی تولید آثار فاخر فرهنگی هنری را فراهم کنیم. در سابقه اجرایی وی داوری جشنواره های فرهنگی هنری مثل جشنواره ی «بهشت در قاب تصویر» یا جشنواره ی عکس شهدای غواص نیز دیده می شود.
در این گفتگو خانم الهام جوشن صاحب امتیاز و مدیر اجرایی موسسه نیز ما را همراهی می کنند.
***
لطفا معرفی کوتاهی از سابقه ی کار فرهنگی خود به مخاطبین ما ارایه دهید.
حامد حیدری: به خاطر فضایی که در آن بزرگ شده و زندگی کردم از همان دوران نوجوانی در محیط های فرهنگی و مذهبی بودم و در دوره ی جوانی در زمینه ی عکاسی، خطاطی و نقاشی فعالیت کردم. کمی بعدتر پس از دانشگاه به فیلمسازی و نویسندگی رو آوردم و دغدغه ی اصلی من در کار هنری داشتن رویکرد فرهنگی و مذهبی بود.
کار جدی را از سال ۸۶ شروع کردم و با مجموعه های فرهنگی مختلفی همکاری دارم با این ایده که مکمل هم باشیم و بتوانیم کارهای بزرگتری انجام دهیم. در مجموعه هایی مثل خانه فیلمسازان سیمرغ، مجموعه داستان نویسان انقلاب اسلامی، خانه ی عکس انقلاب اسلامی و… نیز حضور داشته ام.
در حیطه ی فیلمسازی چه تولیداتی داشتید؟ و چه سوابق نوشتاری دارید؟
– کارهای من دلی هستند با محتوا و رویکرد فرهنگی مذهبی که به صورت فیلم کوتاه و مستند انجام دادم و بعضا در جشنواره ها موفق بودند. در زمینه ی نویسندگی نیز قبلا به مدت یکسال برای نشریه ی «حلقه ی وصل» که یک ماهنامه ی کشوری است مطلب می گذاشتم.
چه شد که نوشتن را رها کردید؟
الهام جوشن: البته هنوز هم رسالت همان رسالت قبلی است اما این بار از ابزار بصری به منظور انتقال مفاهیم بلند خود استفاده می کنیم؛ شاید به این دلیل که الآن جامعه یا جهان به سمتی پیش می رود که فرصت و حوصله ی مطالعه نیست و در قالب عناصر بصری بیشتر و بهتر می توان مفاهیم را انتقال داد و مخاطبین بیشتری داشت. ما در کارها سعی می کنیم خلاقیت و قوه ی تفکر مخاطبین را پرورش دهیم و آنها را با اثر هنری درگیر کنیم و کمک کنیم خود به نتیجه ی مطلوب برسد. این روند ضمن به چالش کشیدن مخاطب باعث ماندگاری بیشتر اثر در ذهن او می شود.
با توجه به حضور ما در جنگ نرم فکر می کنید فعالان عرصه ی فرهنگ نیاز دارند به چه سلاح هایی مجهز شوند؟
– کاری که ما به طور تخصصی و متمرکز می توانیم در این رابطه انجام دهیم ایده پردازی های نو است؛ مثلا ما در زمینه ی کار عکاسی وارد شدیم که فرم خوبی برای ارایه ی محتواهای فرهنگی است. ما چند پروژه ی عکس برای امسال تعریف کردیم که ان شاءالله تا پایان سال بتوانیم خروجی خوبی داشته باشیم. عکسها قرار است به صورت کتاب چاپ شوند و با موضوعات خاص مثل اقتصاد مقاومتی، استکبارستیزی و… تهیه می شود (البته با رویکردی متفاوت از آنچه تاکنون دیده شده)، و بعضا این رویکرد از بیانات مقام معظم رهبری وام گرفته شده است.
این پروژه ها در خانه ی عکس انقلاب اسلامی اتود خورده به اضافه ی اینکه چون کار سنگین است با چند مجموعه ی دیگر همکاری داریم مثل خانه ی مشروطیت و خانه ی بیداری اسلامی و از عکاسان انقلابی دیگر نیز دعوت شده است.
سبک ما در عکاسی بیشتر سوررئال و عکاسی به روش استیج است که در این سبک سوژه ی عکاسی صحنه سازی و چیدمان می شود.
بسیار عالی، چون در عرصه ی فرهنگ از این سبک و سیاق خیلی کم استفاده شده و جای کار زیادی وجود دارد.
– از یک جهت برای ما که تازه می خواهیم کار کنیم خوب است چون تا به حال کسی انجام نداده و فضا بکر و تازه هست، ولی از جهت دیگر به علت اینکه الگو و مدلی برای کار نداریم خیلی سنگین است.
اشاره کردید که رویکرد متفاوتی در عکاسی در پیش رو دارید که بعضا ایده ی آن را از بیانات مقام معظم رهبری گرفته اید، لطفا بیشتر این موضوع را باز کنید.
– مثلا در موضوع استکبارستیزی اولین چیزی که به ذهنمان می رسد عکس های راهپیمایی است، اما ما از روش های دیگر استفاده کردیم. مقام معظم رهبری در بیاناتشان فرمودند بهترین روش استکبارستیزی خدمت خالصانه به مردم است، و ما در این راستا عکس هایی با موضوع خدمت به مردم طراحی می کنیم و یا در حیطه ی عکاسی مستند یا سوررئال به آن می پردازیم و ذیل آن جمله ی آقا را درج می کنیم.
شما این کارها را به سفارش ارگان یا نهاد خاصی انجام می دهید؟
– نه ایده از خودمان است و همچنین مجری و تهیه کننده هم خودمان هستیم. البته با خانه ی عکس انقلاب اسلامی هم همکاری داریم که آنها هم یک نهاد خودجوش و متشکل از افراد دغدغه مندی هستند که دور هم جمع شدند و بودجه و حمایتی خاصی از جایی دریافت نمی کنند.
آیا تا به حال شده از نهاد یا مسئولی درخواست کمک کنید و اقدامات لازم صورت نگیرد؟
– معمولا مراجعه نمی کنیم و به این مشکل برنمی خوریم.
ندای اصفهان: موانع و مشکلاتی که تا به حال با آن مواجه بودید چه بوده اند؟
جوشن: در کارهایی که نیاز به هماهنگی های اداری هست با اتلاف وقت روبرو می شویم؛ مثلا درخواست برای دیدن مدیر طولانی می شود یا پروژه ها به تعویق می افتد و در این موارد در سیکل معیوب بروکراسی اداری و کاغذ بازی می افتیم. این مشکل هست که در کارهایی که قرار است انجام دهیم باید از چند جا مجوز بگیریم و خود را هماهنگ کنیم.
انتقاد دیگری که جا دارد اینجا عنوان شود این است که ارگانهای دولتی وقتی قرار است دست به انتخاب کاری بزنند روابط را بر شایستگی ها و صلاحیت افراد مقدم می کنند. خیلی وقتها کارهایی را در سطح شهر می بینیم که نقاط ضعف زیادی دارند و آنطور که مناسب و برازنده ی شهرمان است ارایه نشده اند و این به خاطر آن است که پیمانکار مربوطه بر اساس شایسته سالاری انتخاب نشده است. کاری که ما انجام می دهیم دم دستی نیست و کاملا حرفه ای است و ما با جان و دل به آن می پردازیم و پشت آثارمان تفکر و پتانسیل بالایی وجود دارد.
این قضیه دو علت می تواند داشته باشد، یکی همان که شما فرمودید و دیگر اینکه شاید مسئولی که قرار است دست به گزینش بزند از سواد بصری، رسانه ای و هنری پایینی برخوردار است.
جوشن: دقیقا و البته باید اذعان کنم که یکی از رسالت های ما که آقای حیدری تعیین کننده ی آن هستند و من در حفظ آن تلاش می کنم این بوده که سطح سلیقه و انتظار مردم را بالا ببریم که اگر قرار است کار فرهنگی انجام بگیرد شکیل تر و بهتر انجام گیرد. اصفهان باتوجه به معماری و مردم هنردوستی که دارد، خیلی مهم است که حداقل گوشه ای از نگاه و دغدغه ی متولیان امر فرهنگ این باشد که سطح رضایت مردم را بالا ببرند و این هم به نفع فرهنگ عامه و هم به نفع اهالی فرهنگ است.
چقدر در نگاه و برنامه ها و اهدافتان به جهانی شدن فکر می کنید؟
جوشن: کار فرهنگی کاری نیست که بتوان آن را محدود به یک محیط بسته کرد. شبکه های مجازی و ارتباطی مرزها را از بین برده و من اگر سایتی طراحی می کنم، عکس های آن گسترش پیدا می کند و چه خوب است که رسالتهای ملی ما و ایدئولوژی ما همراه با آن به سراسر دنیا عرضه شود.
تک تک ما در صفحات شخصی خود می توانیم این مشارکت را داشته باشیم و کار فرهنگی کنیم و البته برای موسسات فرهنگی این قضیه بزرگ تر است؛ به عنوان یک نمونه باید بگویم چندی پیش قرار بود هدیه ای برای عده ای از دانشجویان خارجی تهیه کنیم و برای ما بسیار اهمیت داشت که بخشی از فرهنگ اسلامی، ایرانی و اصفهانی خود را به آنها انتقال دهیم چرا که آنها پیک ما بودند و بخشی از فرهنگ ما را با خود از کشور خارج می کردند.
خیلی از افراد دوست دارند محصولاتی را استفاده کنند که رنگ و بوی فرهنگ ملی و بومی خودشان را دارد اما در این عرصه زیاد کار نشده و کارهای با کیفیت دیده نمی شود.
– برای ما خیلی اهمیت دارد که اگر قرار است محصولی ارایه دهیم ولو در قالب یک فنجان یا دفترچه، مثلا از فونت های فارسی استفاده کنیم که هم از نظر ظاهری زیبا و هم دربردارنده ی مفاهیم بلند و عمیق باشند. در زمره ی کارهایی که تاکنون انجام دادیم طراحی تیشرتی هست با عکس شهدای مدافع حرم و فونت فارسی که به زیبایی طراحی شده و مورد استقبال خوبی هم قرار گرفته است. اگر در تولید آثار فرهنگی اصول زیبایی شناسی در نظر گرفته شود به موفقیت دست خواهیم یافت.
برای شهدای مدافع حرم یکسری طرح آماده کردیم و سعی کردیم به گونه ای باشد که افراد خیلی مذهبی بتوانند استفاده کنند و کسانی هم که خیلی جهت گیری مذهبی ندارند به خاطر جلوه ی بصری کار انتخابش کنند. این کار بعد از دو هفته که از تولیدش گذشت تمام شد و حتی از طرف تیم سپاهان تماس گرفته شد برای سفارش تیشرت ها و استفاده زیر لباس بازیکنان.
برای اینکه تیم خود را گسترش دهید و نیروهای کارامد تربیت کنید حرکتی داشته اید؟
حیدری: من خیلی از کارها را نتوانستم انجام بدهم چه در زمینه ی اقتصادی و چه فرهنگی، فقط به این دلیل که نیروی متخصص و همسو با اهداف فرهنگی نداشتم. خوشبختانه الآن در خانه ی عکس انقلاب اسلامی، عکاسانی که کار فرهنگی می کنند می توانند شبکه شوند که در موقع لزوم از آثار و پتانسیل آنها استفاده شود. در مجموعه ی خودم هم همیشه به دنبال گرافیست های علاقه مند به کار فرهنگی بودم که بتوانند ایده های فرهنگی ناب را به آثار هنری و گرافیکی تبدیل کنند، و در این رابطه آنقدر از نظر ایده های ناب غنی هستیم که توان به کارگیری نیروهای زیادی را داریم.
فکر می کنم در این زمینه نیروهای کارامد کم نداریم اما شاید به وجود یک بانک اطلاعاتی خوب جهت معرفی و ارتباط افراد متخصص با موسسات فرهنگی نیاز است.
– بله و الآن خود افراد هم متوجه شدند که باید با هم شبکه شوند. برای اینکه یک کار فرهنگی و اقتصادی انجام دهیم باید بدانیم چه نیازی داریم و این نیاز را کجا می توانیم تامین کنیم. با اینکه الآن وضعیت خیلی بهتر شده اما همچنان در اصفهان خیلی همدیگر را نمی شناسیم و شاید داریم موازی کاری می کنیم.
هم وطنان آذری زبان ما در اقتصاد خیلی قوی هستند به این دلیل که با هم لینک هستند و همدیگر را پیدا می کنند و با هم شروع به کار می کنند؛ اگر در اصفهان این اتفاق بیفتد یک اتفاق عظیم و تاریخی خواهد بود.
انتهای پیام