به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج، در حادثهای تلخ 44 تَن از هموطنانمان پَرپَر میشوند و آذربایجانیها در غمِ از دست دادن 36 نفر از همشهریهایشان عزادار میگردند، آنوقت وزیر راه و شهرسازی به جایِ پذیرفتن مسئولیت، با طرحِ موضوع تکراریِ «خطای انسانی» از پاسخگویی فرار میکند و با نادیدهگرفتنِ اجسادِ سوختهی حاظر در قطار طی اظهار نظر تاسفباری عنوان میکند: «همه مسافران بیمه هستند جای نگرانی نیست».
برای وزیر راه و شهرسازی ایران «عذرخواهی» و «طلب بخشش» از مردم نیز امری دشوار محسوب میشود و برخلافِ وزیر برق ژاپن که به خاطر قطعِ برق، 20 دقیقه در برابر دوربینها خَم شد، یک ببخشید ساده نیز بر زبان نمیآورد تا از دردِ خانوادههای جانباختگان بکاهد.
در قطاری که مقابل دیدگان همگان میسوخت، نوزاد چند ماهه و جوانی با هزاران آرزو آتش گرفتند اما هیچکس آن را مایه شرمساری ندانست و آخوندی در کمالِ وقاحت از بیمه بودن مسافران سخن گفت اما آیا این بیمه میتواند مُردهها را زنده کند و اعضاء از دست رفته یک خانواده را دوباره به حیات بازگرداند؟
در اوجِ سیاستزدگی عدهای از نمایندگان و رسانهها خود را برای لغو سخنرانی یک نماینده جِر میدادند اما حالا که یک آذربایجان به سوگ نشسته است، کَکِ آقایان هم نمیگزد و رئیس مجلس شورای اسلامی نمیگوید اظهاراتِ وزیر راهِ روحانی تاسفبار است.
آنهایی که به خاطر غفلتِ مسئولین از نوسازی ناوگانِ حمل و نقل ریلی و عدم نصبِ سادهترین تجهیزات جانِ خود را از دست دادند دیگر زنده نمیشوند اما در شرایطِ کنونی باید مردم آذربایجان در کنار عزاداری برای متوفیها، در سوگ مرگِ انسانیت جلوس کنند.
مسئولی را که به جایِ عذرخواهی و همدردی با ملت از بیمه سخن میگوید و خواستارِ عدم نگرانی مردم میشود، نمیتوان انسانی «عادی» دانست!