به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از آناج، در باور مسلمانان ارزش انسانی به قدری بالاست که هرگز روا نیست عزت نفس خود را زیر پا نهاده و حاجت به غیر از خداوند بی نیاز ببرد؛ لذا بزرگان توصیه نمودهاند انسان به هنگام نداری و فقر همواره عزت نفس خود را حفظ کرده، با استعانت از خداوند و مداومت بر توکل و تلاش، مراتب نیاز خود را به خلق آشکار نسازد. هرچند در کنار آن مسئول، مدیر و قشر دارا و توانمند را نیز موظف به کمک رسانی و حمایت از فقیران نموده است.
از نظر اقتادی و اجتماعی نیز هر قدر جامعه تلاشگر، پویا و شکوفا باشد، به همان اندازه رفاه مردم افزایش یافته، از آمار فقر کاسته و پدیدههایی چون تکدی گری کمتر به چشم میخورد.
تبریز سرفرار از دیرباز به عنوان "شهر بدون گدا" شهرت یافته و به خود بالیده است که میتوان این خصیصه ارزشمند فرهنگی و اجتماعی را در وهله اول به فرهنگ عزتمندانه مردمان آن و سپس به اقتصاد فعالش (حداقل در سالهای گذشته) ربط داد.
اما با نگاهی به خیابانهای تبریز میبینیم که این روزها تکدی گران به وفور در سطح شهر دیده میشوند و عمده آنان نیز اهل استانها و شهرهای دیگر هستند. زنان و کودکان و پیرانی که به زبان فارسی صحبت میکنند و خود اذعان میدارند که از شهرهای اطراف (غالبا از شهرهای جنوبی) به تبریز آمده و منزلهایی را اجاره کردهاند.
اگر از کند و کاو درچرایی این پدیده و علل انتخاب تبریز به ععنوان مقصد از سوی تکدی گران، بگذریم باز نمیتوان از آثار نگران کننده آن چشم پوشید؛ و تکدی گرانی که به تبریز وارد شدهاند به مرور آسیبهایی به وجهه فرهنگی شهر خواهند زد که به طور واضح تهدید ناشی از آن احساس میشود.
البته ما خرسندیم از عزت و غرور پایدار مردم تبریز که علیرغم تنگناهای معیشتی و مشکلات اقتصادی که دامن گیر آن است همچنان خوی عزتمندانه خود را حفظ کردهاند اما با شرایط پیش آمده تا چه اندازه میتوان به تداوم این خصیصهی مثبت اطمینان داشت در حالی که هر پدیدهی منفی اجتماعی و اقتصادی آبستن تاثیرات منفی و مخرب فرهنگی نیز هست.
در بررسی این مساله راهکاری های متعددی را میتوان مطرح کرد بخشی متوجه مسئولان شهری، بخشی متوجه مسئولان استان هایی که تکدی گران از آنجا به تبریز میآیند و عمدهی آن متوجه خود مردم باشد.
در آینده به راهکارهای دفع این پدیده خواهیم پرداخت ...
انتهای پیام/