حمایت مسئولان از تیراندازی بیشتر شود

به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران،سیده رؤیا صبح‌خیز دختر خوش آتیه تیرانداز قمی که هم‌اکنون در تیم ملی این رشته به‌سر می‌برد خود را برای حضور در رقابت‌های بزرگ‌تر آماده می‌سازد و هر روز برای رسیدن به هدف اصلی خود که حضور در میادین بین‌المللی است در خط آتش می‌ایستد و سیبل را هدف می‌گیرد تا هدف‌گیری‌اش در زندگی بهتر باشد.

صبح خیز متولد سال 76 است و کارشناسان تیراندازی بر این باورند که او را می‌توان به‌عنوان استعدادهای نادر تیراندازی استان قم از وی یاد کرد کسی که عنوان دوم رقابت‌های نوجوانان آسیا در به‌دست آورده است و همه معتقدند که می‌تواند سهمیه‌ای برای استان قم در المپیک‌های آتی باشد. گفت‌وگوی خبرنگار تسنیم با دختر تیراندازی قم را در ادامه می‌خوانید.

از چه سالی شروع به ورزش کردید؟

من از سال 91 شروع به ورزش تیراندازی کردم و بعد از دو سال بعد به صورت حرفه‌ای و جدی تیراندازی را ادامه دادم.

 آیا خانواده هم ورزشی بودند؟

خانواده‌ام ورزشی بوده‌اند ولی نه به‌طور حرفه‌ای، تنها برای سلامتی خودشان ورزش می‌کردند.

 در طول این سال‌ها چه مقام‌هایی را کسب کردید؟

در این مدت عنوان‌های بسیار زیادی را داشته‌ام که استانی‌ها را اصلاً یادم نیست، ولی سایر مقام مثل اول در رقابت‌های کشوری بسیج، دوم در مسابقات کشوری آزاد زمستانه و بهترین آنها  دوم تیمی و انفرادی دربازی‌های آسیایی هندوستان بوده است.

 پس از کسب مدال نقره هند، مدال خود را به شهدا اهدا کردید، چرا؟

بله، بنده معتقدم آزادی و ارزشی که امروز ما داریم همه از خون شهداست و خانواده ما هم این افتخار را داشت که در راه انقلاب هدیه‌ای ناقابل را اهدا کند و دایی بنده محمد حیات‌بخش در زمان جنگ تحمیلی به درجه شهادت رسیدند و من هم پس از کسب مدال نقره مسابقات هند مدالم را به شهدا غواص و دایی شهیدم تقدیم کردم.

 تلاش شما بیشتر برای کدام مسابقات هست؟

فعلاً که در اردوی تیم ملی هستم مدام به رقابت‌های جهانی و المپیک تمرکز کرده‌ام و تا جایی که در توانم باشد برای المپیک و مسابقات جهانی تلاش می‌کنم، امیدوارم که بتوانم موفق شوم.

 به مربی‌گری هم‌فکر می‌کنید؟

نه ترجیح می‌دهم تا جایی که می‌توانم به تیر زدن مشغول باشم ولی در آینده شاید به مربی‌گری فکر کنم.

 وضعیت رشته تیراندازی آن‌هم در بخش در قم چطور است؟

در حال حاضر وضعیت ورزش تیراندازی بانوان استان از سال‌های قبل بهتر شده است و کمی توجه مسئولان به این رشته جلب شده، امیدوارم شرایط و توجه‌ها به این رشته بیشتر بشود چون این ورزش نیاز به حمایت بیشتری دارد.

 تا حالا شده از حضور در ورزش حرفه‌ای منصرف بشوید؟

گاهی اوقات در شرایط سخت و کمبود امکاناتی که به وجود می‌آمد شاید کمی خسته و نا‌امید می‌شدم ولی ورزش تیراندازی به‌صورتی هست که به‌نوعی اعتیاد‌آور است یعنی اگر واردش این ورزش شوید خیلی سخت می‌توانید از آن دل بکنید و من به این ورزش علاقه دارم و نمی‌توانم از آن دل بکنم.

 چه کسی برای رسیدن به این موفقیت از شما حمایت کرده است؟

100 درصد حمایت‌ها و امیدواری‌های مادرم بوده که تا الان توانستم به اینجا برسم.

 سؤال اصلی اینکه از کجا متوجه شدید که استعداد شما در تیراندزای است؟

من در هلال‌احمر فعالیت داشتم. یک سری فرمانده پیشاهنگ بودیم که یه دوره‌ی مقدماتی تیراندازی برای ما گذاشته بودند، 10 جلسه مقدماتی تیراندازی را که پشت سر گذاشتیم، علاقه شدید به تیراندازی پیدا کردم و با تشویق‌های مادرم تیراندازی را ادامه دادم.

 تیراندازی رشته ورزشی سختی است؟ چگونه یک تیر را به هدف می‌زنید؟

خب این خیلی سؤال سختی است. تیر را به هدف‌زدن در عین سختی آسان است، سخت بوده چراکه تمرین مداوم و باکیفیت می‌خواهد، در عین رعایت‌کردن تکنیک‌های لازم و آسان همه‌‌چیز بستگی به تمرکز و آرامش تیرانداز دارد تا یک تیر به هدف اصلی بخورد.

 ورزش را تا چه زمانی ادامه می‌دهید؟

تا زمانی که توانایی داشته باشم و بتوانم ورزش را ادامه می‌دهم.

 یک خاطره تلخ و یک خاطره شیرین؟

خاطره شیرین من زمانی بود که موفق شدم در هند مدال نقره را به‌دست بیاورم و خاطره تلخ چیزی به  یاد نمی‌آورم، ترجیح می‌دهم به دید تجربه به خاطرات تلخم نگاه کنم.

 سخن آخر؟

صحبت خاصی ندارم، به‌غیراز اینکه امیدوارم حمایت مسئولان چه در سطح استانی چه در سطح کشوری در رشته تیراندازی بیشتر شود تا تیراندازان با آرامش تمرکز بیشتری به کار خود در این رشته جذاب ادامه دهند.