10 هکتار زمین بدهند جوان بیکار در منطقه باقی نمی‌گذارم/ تا آخر عمر از کار و تلاش دست بر نمی‌دارم

عباس رضایی یک پرورش دهنده بلدرچین است که با وجود عدم نیاز مالی به قول خودش در یک وجب جا در منزل خود بلدرچین پرورش داده و سهم کوچکی در عمل به شعار اقتصاد مقاومتی دارد.
  • پنجشنبه 2 دی 1395 ساعت 16:20

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانابه نقل از بلاغ، از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون همواره تحریم‌های ظالمانه‌ای علیه کشور ایران اعمال شده است و در این میان بیش از همه این مسأله بر وضعیت معیشت مردم تأثیرگزار بوده است. در مقابل نظام اسلامی هم همیشه با برنامه‌های مختلف اقتصادی سعی در خنثی کردن این تحریم‌ها بوده و در بسیاری از موارد هم موفق شده است. انتخاب شعارهای اقتصادی توسط رهبر معظم انقلاب در سال‎های اخیر نشان از اهمیت موضوع دارد.


در این میان اقتصاد مقاومتی عبارتی است که نقطه عطفی در ساز و کار اقتصادی کشور محسوب می‌شود و مقام معظم رهبری هم با تأکید بر آن در موقعیت‌های مختلف آن را تنها راه برون‌رفت از وضعیت اقتصادی کشور دانسته‌اند.

یکی از مهم‌ترین بخش‌های سیاست‌های اقتصاد مقاومتی که توسط رهبر انقلاب ابلاغ شده است، توجه به اشتغال جوانان به ویژه با استفاده از راهکار ایجاد مشاغل خانگی است.

بسیاری از مردم ایران هم به این مسأله توجه کافی داشته‌اند و با همت بالای خود سعی در تولید محصولات خانگی داشته با تلاش خود سعی دارند سهمی هر چند کوچک در کاهش وابستگی کشور به خارج از مرزهای جغرافیایی داشته باشند.

امروز به سراغ یکی از همین افراد رفته‌ایم که با وجود عدم نیاز مالی با اقتدا به ولی فقیه خود دست از تلاش اقتصادی برنداشته است.

خودتان را معرفی کنید.

- عباس رضایی هستم اهل محمودآباد و ساکن چالوس. بازنشسته شرکت نفت.

چطور شد به فکر اشتغال خانگی افتادید؟

- بنده در سال 82 از شرکت نفت بازنشسته شدم، اما بعد از یک سال فهمیدم نمی‌توانم بیکار بنشینم و علاقه‌ام به کار و فعالیت من را به سمت اشتغال خانگی کشاند. روزهای اول برای مدتی کله قند می‌خریدم و در منزل خرد و بسته‌بندی می‌کردم و می‌فروختم. در طی این سال‌ها کارهای زیادی را تجربه کردم، البته مدتی هم در این بین بیکار بودم. امروز هم علاوه بر بلدرچین تعدادی مرغ خانگی نگهداری کرده و سعی در اصلاح نژاد آنها دارم.

کار پرورش بلدرچین را چگونه آغاز کردید؟

- در ایام دفاع مقدس 30 ماه را در جبهه سپری کردم و در شلمچه مجروح و جانباز شدم. در چند سال اخیر به علت برخی بیماری‌های ناشی از جانبازی دچار مشکلات عصبی شدم، وقتی به سراغ پزشک رفتم ایشان توصیه کرد باغداری کنم و از سال 94 در کنار باغداری انواع حیوانات خانگی را نگهداری می‌کردم و امروز از صبح تا شب زندگی من در کنار همین حیوانات سپری می‌شود.

سال گذشته بود که به بسیج سازندگی چالوس مراجعه کردم و وقتی طرح‌هایم را ارائه کردم استقبال خوبی از آن شد، بعد 150 میلیون ریال تسهیلات به من دادند که با بیشتر آن ساختمان کوچکی را پشت منزل خودم برای نگهداری حیوانات ساختم و کم‌کم کارم را توسعه دادم.

کمی در مورد کار پرورش بلدرچین بگویید و اینکه چطور با مشکلات کار کنار آمده‌اید.

- در هر دوره 960 تخم بلدرچین در دستگاه جوجه‌کشی می‌گذارم که بعد از 17 روز آماده تولد می‌شوند. خود بلدرچین‌ها هم بعد از 45 روز بالغ و تخم‌گذار می‌شوند. بلدرچین تخم‌گذار بین 10 تا 12 ماه توان تولید تخم دارند و بعد از آن کیفیت لازم را ندارد، قبل از این زمان و کاهش کیفیت آن، 200 قطعه را نگه می‌دارم به عنوان مولد، بقیه را می‌فروشم.

من معمولاً بعد از یک سال کشتار می‌کنم. مشکل اصلی هم نبود کشتارگاه بلدرچین است. در سراسر ایران تنها 3 یا 4 کشتارگاه صنعتی برای این کار وجود دارد. در شهرهای مازندران افراد زیادی بلدرچین تولید می‌کنند و ظرفیت خوبی برای ایجاد یک کشتارگاه متمرکز در استان است که هر چه زودتر این مکان احداث شود، بهتر می‌توان از این ظرفیت استفاده کرد. اما در حال حاضر با همکاری یکی از دوستان که دستگاه پَرکنی دارد کشتار می‌کنم.

کارشناسان می‌گویند یکی از سالم‌ترین گوشت‌های پرندگان بلدرچین است. چرا این طور است؟

- درست است. پرندگانی که من دارم کاملاً ارگانیک تولید می‌شوند، یعنی برای تولید آنها حتی یک قطره هم هورمون یا داروی شیمیایی استفاده نمی‌کنم. به همین خاطر سالم است و یک ماده غذایی عالی محسوب می‌شود. تخم بلدرچین تولیدی من از همه جا سنگین‌تر است و این ناشی از رعایت کامل اصول بهداشتی و ارگانیکی پرورش آنها است.

درآمد کار چطور است؟ می‌توان به عنوان یک شغل و منبع درآمد کافی به آن نگاه کرد؟

- کار پرزحمتی است، اما درآمد نسبتاً خوبی دارد، البته برای اینکه به‌صرفه باشد باید تعداد را بالا برد که نیاز به مکان مناسب و بزرگتر دارد.

برنامه‌ای برای گسترش کار نداشتید؟

- من عاشق این کار هستم. نه فقط پرورش بلدرچین، بلکه هر کار تولیدی کشاورزی و دامپروری. سایر پرندگان هم را مد نظر دارم. کبک و قرقاول به نظرم هم مشتری و درآمد مناسبی دارد و هم سالم است. حتی تا سبزوار به دنبال کبک رفتم اما هیچ جا پیدا نمی‌شود، اگر هم باشد می‌گویند ممنوع است و به محیط زیست آسیب می‌رساند. اما من که نمی‌خواهم حیوانات وحشی را شکار کنم، فقط چند قطعه به عنوان پرنده مولد می‌خواهم، بعد از مدتی هم می‌توانم آنها را در طبیعت جایگزین کنم. ولی می‌گویند نمی‌شود.

الآن برای پرورش شترمرغ هم تلاش می‌کنم اما مجوز کار نمی‎دهند. در ییلاقات به دنبال گسترش کار هستم، طرح خوبی هم دارم. آماده‌ام یک مزرعه بزرگ برای تولید انواع محصولات ایجاد کنم و پرورش بلدرچین، مرغ خانگی، استخر ماهی، زنبور عسل و مانند آن انجام دهم، همه اینها را می‌توان در کنار هم تولید کرد، اما دستگاه‌های مسئول همکاری ندارند، حتی برای این یک وجب جا هم سنگ‌اندازی می‌کنند.

یعنی دستگاه‌های مسئول کمکی به شما نکرده‌اند؟

- حضرت آقا (مقام معظم رهبری) همیشه بر توسعه اقتصاد مقاومتی تأکید دارند، و این یعنی اینکه نیازمان را خودمان تولید کنیم. صنایع خانگی یکی از بهترین زمینه‌ها و مصداق‌های اقتصاد مقاومتی است، اما ادارات و دستگاه‌های مرتبط زیاد توجهی به آن ندارند. البته سپاه حمایت مالی خوبی از من کرد ولی باید همه برای کمک به این بخش همکاری کنند.

برای مثال سال گذشته می‌خواستم انشعاب گاز جداگانه برای محل نگهداری بلدرچین بگیرم، اما شهرداری برای یک ساختمان 30 متری درخواست 8 میلیون تومان کرده بود و نتوانستم این مبلغ را پرداخت کنم، در حالی که این ساختمان تنها به شکل انبار خانگی است و هیچ کاربری خاصی ندارد. به همین دلیل الآن از انشعاب گاز خانگی استفاده می‌کنم که هزینه سرسام‌آوری به همراه دارد.

با اینکه به نظر می‌رسد شما درآمد مناسبی از بازنشستگی داشته باشید اما باز هم به اشتغال خانگی روی آورده‌اید. توصیه‌ای برای بقیه مردم دارید؟

- متأسفانه نرخ بیکاری در کشور ما به ویژه در شمال کشور خیلی بالا است، در صورتی که ظرفیت‌های بسیار خوبی در منطقه وجود دارد، به تعبیر یکی از دوستان من پول اینجا روی زمین ریخته است و فقط باید آن را جمع کنیم. اما بسیاری از جوانان فقط به دنبال کار اداری هستند و به کمتر از شغل مدیریتی و مهندسی راضی نمی‌شوند. در صورتی که مشاغل خانگی و تولیدی خیلی بهتر است، هم از نظر درآمدی و هم اینکه در دسترس‌تر است. فقط باید خودمان بخواهیم.

و حرف آخر؟

- من بازنشسته شرکت نفت هستم، از طرفی هم جانباز 20 درصد دفاع مقدس هستم و به آن افتخار می‌کنم. افتخار دیگر من این است که هم خودم و هم همسرم خانواده شهید هستیم. در نظر بسیاری از مردم فقط یکی از این مواردی که گفتم یک امتیاز مناسب و برای آنها دلیلی برای درآمد بالای من است. اما باز هم دست از تلاش و کار بر نمی‌دارم، انسان با تلاش زنده است و یک لحظه تا آخر عمرم از این تلاش دست برنمی‌دارم.
 
انتهای پیام/
 

ثبت نظر

ارسال